I´m totally wired

Það var stórskemmtilegt á The Fall í gær, ristastórskemmtilegt.
Mark E. Smith, sem er 47 ára en lítur út fyrir að vera 67 ára, skjögraði inná sviðið einsog parkisonssjúklingur þannig að manni leist sosum ekkert á blikuna í fyrstu.
En svo greip hann í míkrafón, einn af þremur sem voru þarna handa honum og hóf upp þessa stórkostlegu raust, rölti um sviðið og grýtti míkrafónum út og suður, söng í þá alla til skiptis og líka bassatrommumækinn, hækkaði og lækkaði í bassa- og gítarmögnurum spilurum þeirra til mæðu og hissu og tók svo upp jakka sinn að lokum og labbaði út.
Ógisla smart.
Og bandið drullufínt, sem betur fer hækkaði Mark all verulega í bassamagnaranum sem ég sat beint fyrir framan, I loves the bass.
Skammdegis,-peninga- pms- og allmennt leiðindaþunglyndi hvarf sem dögg fyrir sólu og ég brosti einsog ákveðinn flokkur fólks, og geri enn.
Tótallí væjörd.

En að öðru og jafn merkilegu:
Heyrði útvarpsauglýsingu frá Rúmfatalagernum hvar auglýst var úrval flísnærfata.
Fór beinustu leið á heimasíðu sjoppunnar til að finna myndir af flísnærbuxum og flísbrjóstahöldum, en fann því miður ekki.
Aftur á móti sá ég húfur og vettlinga á 299 krónur íslenskar og þótti það heillandi.
Bjévítans kuldi, ég er enginn aðdáandi.
Mig langar líka í ljósaseríur og kerti og allt það drasl (ég er enginn aðdáandi jólavesensins heldur), ég vil að seríur eigi að vera uppi frá nóvember og út febrúar til að gera smá kósí stemmingu í þessu kulda og myrkurs ógeði sem veturinn er.
Fokk jólin fyrir að eigna sér ljósaseríur yfir vetrartímann.
Já, ég ætla að gefa skít í þetta jólavesen með því að kaupa seríur a.s.a.p. og henda þeim upp fyrir aðventuna, svo fá þær að hanga uppi þangað til það fer að birta og hlýna.