Óléttulíf

Já, óléttar konur verða að blogga segir hel og ég bara bregst við því, vessgú.
Það er bara svo lítið að blogga um þegar maður er óléttur finnst mér, ég er voðalega inní mér og get setið og horft á þetta magaflykki mitt tímunum saman, reyni að ímynda mér hvort þetta sé hönd, fótur eða rass sem er að mjaka sér til og frá innaní mér.
Furðulegt ástand.
Svo fæ ég reglulegt samviskubit yfir því að vera nú ekki að vinna eða að massa og þá fer ég að massa, þríf geymsluna til dæmis og hendi drasli í Sorpu og drepst í bakinu að launum.
En tvisvar í viku fer ég í meðgöngujóga og kyrja þar eins og fáviti, legg mig reglulega, nenni ekki út á kvöldin og jamm þetta er mjög egósentrískt líf hjá mér þessa dagana.
Nú eru tæpar 3 vikur í settan dag og ég er ekkert að fríka rosalega yfir því.
Jógað er að róa mig massívt, ætla bara að anda gebba vel og prufa allar stellingar og vera gyðjan og ef allt klikkar þá fæ ég bara mænudeyfingu.
Ekki málið.
Ætla uppá Skaga að massa þetta, þar er róla til að hanga í, stórt baðkar, kunnugleg andlit og ég má koma með boltann minn.
Mejöög furðulegt ástand.