Lufs

Bright Eyes rúllar í spilaranum í eldhúsinu, kaffið er orðið kallt í bollanum, ritgerðin liggur á grænum blöðum og bíður mín, uppvaskið bíður í vaskinum og fær að gera það áfram, ég sit og hugsa oní tölvuna mína við eldhúsborðið.
Inní svefnherbergi ilmar nýja rúmið sem kom í gær.
Í þroskasálfræði í dag eyddi kennarinn tímanum í að tala um prófkvíða og hvernig má forðast hann, ég fylltist prófkvíða sem aldrei fyrr.
Afneitun gott fólk, afneitun!!!
Það hefur svínvirkað á mig alla mína tíð og svona raunveruleikaflipp skemmir bara lífið.
Bölvuð sálfræðin.
Byrjaði á jólagjafalistanum 2005 eftir að hafa bölvað einu verkefni í smá tíma.
Leiðinlegt að skrifa eitthvað sem er svo sjálfsagt.
Auðvitað er félagslega líkanið það sem blívur og hið læknisfræðilega líkan úrelt rusl sem hvergi á að sjást. Punktur.
Þetta kemst fyrir í einni setningu, hvers vegna að sóa fjórum blaðsíðum?
Blíblíbla.
Avókadóið sem ég keypti í gær er ennþá of hart sem þýðir bara ekkert gvakkamóle í kvöld.
Í gær fór ég á Súfistann og þar var sko margt um stjörnurnar.
Djassistar og útgefendur, bókmenntafræðingar, rokkarar, popparar og píkupopparar, enginn ófrægur held ég nema ég en ég var samt í smá frægðarleik því ég var í viðtali við sænskan blaðamann, ég var samt ekki fræga fólkið sem hann talaði við heldur konan á götunni. Hann var búinn að tala við Steingrím J, Egil Helgason, Curver og Godd meðal annars. Ég sagði honum að fara í karókí á Kaffisetrinu til að syngja og spjalla með útlenskum Íslendingum.
Einu innflytjendurnir sem ég þekki hér á landi eru í tygjum við íslenskar kellíngar og þar af leiðandi ekkert spes.
Kannski ég fari bara í heitt bað sem snöggvast.