*kyssi upphandleggsvöðvann*

Ég er að massa einsog moðerfokker hérna.
Verkefnin leysast á tvöþúsundkílómetra hraða svo hvítur páfareykur þyrlast um mig hvert sem ég fer.
Búin að fá eina lokaeinkunn þó ég eigi eftir eitt verkefnið, slíkt er traust kennarans á massinu.
Náði líka að liggja í sófanum og kjafta við Sunnu í klukkutíma símanum í kvöld.
Töluðum um sparnað.
Hún býr í næsta húsi.
Við kunnum okkar fag.
Einn mínus bara: þvotturinn er enn í þvottavélinni síðan í gær og ég bara moðerfokkings nenni ekki niðrí kjallara til að redda því.
Svo er íbúðin grútmygluógeðisskítug.
En ég bý ekki ein.
Bjó mér til eggjagúrkukotasælusalat.
Svei mér ef ég næ ekki að klára flest verkefnin áður en ég fer til Sverige á föstudaginn.
Ég er nú alveg frábær.